اخبار ورزشی

مونتاژ تلسکوپ در فضا، رویکرد خلاقانه ناسا برای ساخت تلسکوپ‌هایی با قدرت دید ۴۰ برابر قوی‌تر از تلسکوپ هابل است.

برای کشف حقایق بیشتر درباره کیهان، دانشمندان پیوسته در تلاش برای ساختن رصدخانه‌های بزرگ‌تر و بهتر هستند تا بتوانند عمق کیهان را از زمین و حتی مدار زمین کاوش کنند. این رصدخانه‌ها یا تلسکوپ‌ها با قرار گرفتن در مدار زمین به‌عنوان چشم بشر و به دور از آلودگی‌های اتمسفر به اعماق کیهان یا در حقیقت وقایع هزاران سال قبل می‌نگردند.

مهندسان مهیای شروع توسعه و ارتقا لازم برای ساختن نسل جدید تلسکوپ فضایی با فناوری‌هایی برگرفته از مرزهای دانش بشر هستند؛ ولی مشکلی فراتر از ساخت تلسکوپ‌ها وجود دارد. این رصدخانه‌های فضایی ممکن است برای پرتاب به فضا بسیار بزرگ باشند. وقتی از تلسکوپ‌ها صحبت می‌کنیم، اندازه و وزن معیار‌های مهمی خواهند بود که می‌توانند تحقق رؤیا‌های کشف کیهان را به تعویق بیندازند. شاخص‌هایی چون اندازه و وزن تلسکوپ‌ها ستاره‌شناسان و مهندسان را به برنامه‌ریزی و تلاش مضاعفی واداشته تا از بیشترین توان موشک‌‌هایی که امروزه در اختیار بشر است استفاده کنند. چرا که قدرت یک تلسکوپ به مقدار زیادی وابسته به دیافراگم یا قطر آینهٔ اصلی آن است.

مگاموشک‌های جدید ناسا همچون سیستم فضایی پرتاب (SLS) ممکن است به قدر کافی بزرگ باشند تا بعضی از تلسکوپ‌های فضایی نسل بعدی را به مدار زمین منتقل کنند، لیکن گسترش توانایی تلسکوپ‌ها به‌طور حتم می‌تواند یک فشار مضاعف در روند طراحی موشک‌ها باشد و در صورت عدم برآورده شدن خواسته‌های ستاره‌شناسان، ممکن است ظرفیت‌های بسیاری از کشف حقایق علمی نابود شود.

تلسکوپ‌های غول‌پیکر در فضا مونتاژ خواهند شد

برای حذف محدودیت و مشکل قرارگیری تلسکوپ‌ها در موشک‌ها و حتی مگا‌موشک‌ها که به یک چالش جدی تبدیل شده است، دانشمندان ناسا به‌دنبال راه جدید و موثری برای فرستادن تلسکوپ‌های فضایی به مدار هستند. آن‌ها تصمیم دارند تا تلسکوپ‌ها را به‌نحوی طراحی کنند تا همچون قطعه‌های قابل مونتاژ به مدار پرتاب شود و در آنجا به‌صورت روباتیک یا با کمک فضانوردان سرهم شود.

در ۲۳۳مین جلسه جامعه اخترشناسی آمریکا (AAS) در سیاتل، نیک سیگلر سرپرست تکنولوژیست برنامه اکتشاف سیاره فرا‌خورشیدی گفت:

تلسکوپ‌های بزرگ‌تر قدرت تفکیک‌پذیری زاویه‌ای و تفکیک‌پذیری طیفی بهتری را به ما می‌دهند و به ناچار برای آینده باید تلسکوپ‌های فضایی بهتری بسازیم.

توانایی تفکیک‌پذیری زاویه‌ای باعث تشخیص بهتر و بیشتر جزییات سوژه می‌شود و توانایی تفکیک‌پذیری طیفی باعث تشخیص بهتر تفاوت فرکانس‌های نزدیک به‌‌ هم می‌شود. افزایش این توانایی‌ها به دانشمندان کمک می‌کند تا کیهان را عمیق‌تر و واضح‌تر از قبل رصد کنند و در کشف و تشخیص سیار‌ه‌های اطراف ستاره‌ها با دقت بالاتری به پژوهش بپردازند.

البته سیگلر معتقد است که کلمه بزرگ نسبی است ولی در چالش پیش رو تلسکوپ‌ها، می‌تواند سمت و سوی اهداف آینده رصدخانه‌های فضایی را بیان کند. درهرصورت شما سازهای بزرگ دارید که سعی می‌کنید آن را به قطعات کوچک‌تر تا بزنید و حجم تلاشی که برای رسیدن به این هدف انجام می‌دهید درحقیقت طاقت‌فرسا و شگفت‌انگیز است. برای مثال تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) برنامه‌ریزی شده تا در سال ۲۰۲۱ با موشک آریان ۵ به فضا پرتاب شود. وقتی این تلسکوپ آماده باز شدن می‌شود بیش از ۲۰۰ بخش متحرک با دقت بسیار بالا باید درکنار هم قرار گیرند تا این تلسکوپ بتواند به رصد کیهان بپردازد.
تلسکوپ جیمز وب با آینه‌ی ۶.۵ متر با بودجه‌ی بیش از ۸ میلیارد دلار بزرگ‌ترین تلسکوپی است که بشر تا به‌حال ساخته و آریان ۵ که برای حمل ماهواره‌های سنگین طراحی شده، وظیفه انتقال آن را به‌ مدار برعهده گرفته است. البته موشک آریان ۵ اکتبر ۲۰۱۸ در اجرای مأموریت بین‌المللی بِپی کُلُمبو نیز مشارکت داشت که بخشی از برنامه هواریزن ۲۰۰۰+ برای مطالعه عمیق روی سیاره‌ٔ عطارد بود.

از سویی دانشمندان ناسا فعالیتی دیگر و موازی برای ساخت تلسکوپ‌های بزرگ‌تری را پیگیری می‌کنند. مهندسان ناسا مشغول کار روی نقشه‌های سخت رصدخانه‌های فضایی پیشنهادی برای سال ۲۰۳۰ هستند. آن‌ها به‌دنبال ساخت تلسکوپ فضایی لوویر (LUVOIR) و تلسکوپ فضایی اوریجنز (OST) هستند و در اجرای این پروژه‌ها با محدودیت جدی از سمت موشک‌ها رو‌به‌رو هستند.

برای اجرای پروژه هر کدام از این دو تلسکوپ فضایی، مهندسین دو طرح متفاوت ارائه دادند. در تلسکوپ لوویر دو نسخه طراحی می‌شود. نسخه اول با نام لوویر-آ با قطر ۱۵ متر که از سیستم پرتاب فضایی ناسا برای رسیدن به مدار استفاده می‌کند و نسخه دوم لوویر-بی با قطر ۸ متر که با موشک‌های امروزی و ضعیف‌تر نیز می‌تواند به مدار فرستاده شود. این نسخه‌های کوچک‌تر در حقیقت برای زمانی در نظر گرفته شده‌اند که سیستم پرتاب فضایی ناسا در زمان مقرر آماده به‌کار نباشد و همان‌طور که روند اجرای پروژه SLS نشان داده، علاوه‌بر تأخیر زمانی به تزریق بودجه بیشتر نیز دارد.

فضانوردان در مقابل ربات‌ها

ناسا به رویکردی متفاوتی نیز می‌اندیشد. به‌جای انتظار برای ساخت موشک‌هایی که بتوانند تلسکوپ‌های فضایی نسل آینده را به فضا ببرند، تیمی از پژوهشگران ناسا به مطالعه امکانات مونتاژ در فضا می‌پردازند. این رویکرد نه ‌تنها محدودیت‌های پرتاب با موشک را از بین می‌برد بلکه در کاهش هزینه توسعه و راه‌اندازی تلسکوپ‌های فضایی آینده نیز بسیار مؤثر است.

تصور ساخت تلسکوپ در فضا تنها آغاز یک راه دراز است. برای رسیدن به چنین مطلوبی ناسا در گام اول نه‌تنها باید ثابت کند این فرایند ممکن است بلکه به کاهش هزینه‌ها نیز منتهی می‌شود و صد البته یک مأموریت خطرناک به شمار نخواهد رفت. برای رسیدن به این هدف‌ها در یک ارزیابی باید دید که روند مونتاژ توسط فضانوردان یا ربات‌ها یا ترکیبی از فعالیت‌ها هردو آن‌ها چه فواید و مضراتی خواهد داشت.

فرستادن فضانوردان برای کار روی تلسکوپ فضایی یک مفهوم جدید نیست. در سال ۱۹۹۰ تلسکوپ فضایی هابل راه‌اندازی شد و فضانوردان در طی سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۹ پنج مأموریت سرویس را روی آن اجرا کردند. البته فضانوردان در ابتدا هابل را نساختند و فقط تجهیزات جدید را نصب کردند و در مواردی تعمیر‌های عمده روی رصدخانه فضایی انجام دادند. همچنین از زمان اجرای آخرین مأموریت سرویس، فضانوردان تلسکوپ فضایی دیگری را ملاقات نکردند.

تا سال ۲۰۱۱ شاتل‌های فضایی کار می‌کردند و در مأموریت‌های سرویس تلسکوپ هابل نقش پررنگی داشتند؛ اما اکنون ناسا نیم‌نگاهی به پروژه معروف مدارگرد ماه گیت‌وی (LOP-G) دارد. این ایستگاه قمری به‌عنوان ایستگاه فضایی برای فرود روی ماه و حتی سفر به مریخ و ماوراء آن در نظر گرفته شده است؛ اما بعضی از پژوهشگران همچون سیگلر معتقدند که ربات‌ها برای مونتاژ در فضا عملکرد بهتری دارند. از نظر سیگلر یک سیستم روباتی می‌تواند برای مونتاژ تلسکوپی در فضا عملکردی مشابه بازوی روباتیک ایستگاه فضایی بین‌المللی داشته باشد. او می‌گوید:

فضانوردان گران هستند…ما فکر می‌کنیم که می‌توانیم به‌صورت روباتیک کارها را انجام دهیم.

در تابستان پیش‌رو تیم مونتاژ تلسکوپ در فضا (iSAT) ناسا نتیجه آخرین پژوهش‌های خود را در مورد گزینه‌های احتمالی برای مونتاژ در فضا مطرح خواهد کرد. تلسکوپ‌ها با دیافراگم بزرگ موهبت ارزشمند برای علوم اخترفیزیک، سیاره‌شناسی و همه علومی هستند که مربوط‌به شناخت کره‌های زمین از زیست‌شناسی گرفته تا جغرافیا، هواشناسی، فیزیک و شیمی مفید خواهد بود؛ پس بسیاری از پژوهشگران منتظر نتایج این رویکرد شگفت‌انگیز  ناسا خواهند بود.

دانشمندان قصد دارند برای کاوش در منطقه‌ای که ۱۰۰ هزار سال نور خورشید به آن نرسیده است، با یخ‌شکن پولاراسترن به جنوبگان سفر کنند.

دانشمندان یخ‌شکن پولاراسترن (Polarstern) امیدوارند که تغییر وضعیت اکوسیستم زیر آب اقیانوس را بدون درنگ مشاهده کنند. این دانشمندان قصد دارند به کاوش در منطقه‌ای در زیر اقیانوس بپردازند که طی ۱۰۰ هزار سال گذشته نور خورشید به آن نرسیده است. بزرگ‌‌ترین کوه یخی جهان به‌نام لارسن سی در ژوئیه ۲۰۱۷ از جنوبگان جدا شد و منطقه‌ای بسیار بزرگ از اقیانوس که در تاریکی زیر این کوه یخی مخفی شده بود را نمایان کرد. این منطقه‌ی جدید می‌تواند حاوی سرنخ‌ها و نشانه‌هایی از تکامل و پویایی حیات‌وحش دریایی و واکنش آن به تغییرات اقلیمی باشد.

تیمی بین‌المللی شامل ۴۵ دانشمند به رهبری بوریس دورشل می‌خواهند سفر خود با یخ‌شکن پژوهشی آلمانی پولاراسترن را از شیلی آغاز و برای اولین‌بار از این منطقه بازدید کنند. این کشتی در پونتاس آرنا شیلی لنگر انداخته و مشغول بارگیری برای ۹ هفته کاوش است؛ اما رسیدن به این منطقه‌ی دورافتاده بسیار دشوار است و شرایط نامساعد جوی چالش بزرگی برای این پژوهش به‌شمار می‌رود. بوریس دورشل از مؤسسه‌ی تحقیقات قطبی و دریایی آلفرد وگنر می‌گوید:

کاوش در یکی از آخرین نقاط سفید روی زمین هیجان‌انگیز و درعین‌حال دشوار است. شرایط آب‌و‌هوای محلی و وضعیت یخ‌ها ممکن است هر لحظه باعث اختلال در کار ما شود.

کوه یخ ۵۸۰۰ کیلومتر مربعی که در سال ۲۰۱۷ از لارسن سی جدا شد، از آن زمان تاکنون حدود ۲۰۰ کیلومتر به سمت شمال حرکت کرده است. دانشمندان قصد دارند ببینند که چه گونه‌هایی موفق به زندگی در زیر یخ شده‌اند و اکوسیستم این منطقه چگونه خود را با تغییرات ناگهانی وفق داده است. سال گذشته نخستین تلاش برای تحقق این هدف با شکست مواجه شد؛ زیرا توده‌ی یخی به ضخامت ۵ متر، کشتی جیمز کلارک راس را مجبور کرد در فوریه ۲۰۱۸ کار خود را ناتمام رها کند و برگردد. کاترین لینز، ‌زیست‌شناس دریایی در پژوهش سرزمین جنوبی بریتانیا (British Antarctic Survey) از کمبریج انگلستان که رهبری این کاوش را برعهده داشت، می‌گوید:

خیلی نزدیک شده بودیم و وقتی کاپیتان تصمیم به برگشت گرفت، واقعاً ضربه‌ی بدی به ما وارد شد.

لینز نتوانست در این سفر دوم حضور داشته باشد؛ اما اعضای تیم او این گروه را همراهی می‌کنند. او در دفترش در کمبریج (۱۳ هزار کیلومتر با پونتاس آرنا فاصله دارد) هر روز با نگرانی به مطالعه‌ی نقشه‌های دریا می‌پردازد و امیدوار است که مسیر کشتی باز باشد.

شرایط فعلی مطلوب به‌نظر می‌رسد، کوه یخی که مانع از کاوش سال قبل شده بود، اکنون از دریای ودل (بخشی از اقیانوس جنوبی است که بین شبه جزیره‌ی جنوبگان و سرزمین اصلی جنوبگان قرار دارد) خارج شده است. در ماه ژانویه یک تیم پژوهشی از آفریقای جنوبی به منطقه‌ای در ۲۰۰ کیلومتری شمال جایی که کوه یخ جدا شده بود،‌ رفتند و نمونه‌هایی از بستر اقیانوس و دریا برداشتند؛ اما شرایط یخ دریا و سایر اولویت‌های پژوهش به آن‌ها اجازه‌ی پیشروی به‌سمت جنوب را نداد. اکنون یخ‌شکن پولاراسترن قصد دارد به‌طرف جنوب و منطقه‌ای که کوه یخ جدا شده است، برود.

این یخ‌شکن تحت نظارت مؤسسه‌ی آلفرد وگنر است که یکی از کشتی‌های کاوشگر قطب متعلق به کشور آلمان و مجهزترین یخ‌شکن پژهشی در دنیا به‌شمار می‌رود. تصاویر ماهواره‌ای و دو هلیکوپتر، راهنمای این کشتی از میان توده‌های یخ (یخ‌های شناوری که دراثر انجماد قطعات کوچک یخ به‌وجود آمده‌اند) هستند که در ماه‌های تابستان در این مناطق به‌وفور به‌چشم می‌خورند و میزان یخ دریا در این بازه‌ی زمانی به کمترین حد سالیانه خود می‌رسد.

درصورتی که شرایط جوی و یخ اجازه دهد، این تیم پژوهشی می‌توانند در عرض چند روز از شیلی به منطقه‌ی موردنظر برسند. سپس دانشمندان چندین هفته وقت دارند تا به‌طور گسترده به جمع‌آوری نمونه‌ی جانداران اقیانوس و مواد شیمیایی آن بپردازند و ناشناخته‌های بستر دریا را شناسایی کنند. بورشل می‌گوید:

ما ۲۴ ساعته مشغول جمع‌آوری اطلاعات خواهیم بود. ابزارهایی روی عرشه کشتی داریم که نمای کاملی از اقیانوس و بستر اقیانوس را در اختیار ما قرار می‌دهند.

دانشمندان علاوه‌بر ابزارهای استاندارد نمونه‌گیری آب، از دستگاه کوچکی برای کاوش در زیر آب استفاده خواهند کرد که از راه دور کنترل می‌شود. سیستم مشاهده‌ی کف اقیانوس برای بررسی بصری و آکوستیکی زیستگاه‌ها و توپوگرافی کف دریا نیز از دیگر ابزارهای مورد استفاده‌ی این دانشمندان خواهد بود. تیم پژوهشی مذکور گمان می‌کند که اکوسیستم کف دریاها نظیر دریای ودل، در زیر تاریکی یخ‌ها ‌تکامل می‌یابد. اگر گونه‌های جدید کلونی خود را در این منطقه به‌وجود آورند، این اکوسیستم ممکن است طی چند سال به‌شکل قابل‌توجهی تغییر کند.

تحلیل ایزوتوپی بافت گونه‌هایی نظیر شکم‌پایان و صدف دوکپه‌ای می‌تواند نشان دهد که آیا زنجیره‌ی غذایی از زمان جداشدن کوه یخ تغییر کرده است یا خیر؛ زیرا مواد شیمیایی بافت‌ این حیوانات نشان‌دهنده‌ی رژیم غذایی آن‌ها است. نمونه‌های جمع‌آوری‌شده در این منطقه‌ی بکر به هیچ‌عنوان تحت‌تأثیر ماهیگیری تجاری یا فعالیت‌های انسانی قرار نگرفته است و می‌تواند منبعی ارزشمند برای پژوهشگران تنوع‌زیستی به‌حساب آید. دانشمندان با استفاده از این داده‌ها می‌توانند پاسخ سؤالاتی نظیر اینکه نحوه‌ی افزایش گونه‌های دریایی چگونه است و گونه‌های جدید با چه سرعتی جای گونه‌های قبلی مناطق پوشیده از یخ را می‌گیرند و تشکیل کلونی می‌دهند، را بدهند.

افزایش سریع دما در هوا و اقیانوس اطراف شبه جزیره‌ی جنوبگان (از نقاط حساس تغییرات اقلیمی جهانی)، اهمیت و اضطرار چنین پژوهشی را دوچندان می‌کند؛ زیرا هرگونه تغییری در ترکیب گونه‌ها و ساختار زنجیره‌ی غذایی که پس از ناپدیدشدن یخ اتفاق می‌افتد، می‌تواند از سرنوشت اکوسیسم‌های قطبی در روند گرمایش زمین به ما بگوید. لینز می‌گوید:

در اینجا فرصتی استثنایی نصیب ما شده تا مشخص کنیم زندگی دریایی تاچه‌حد نسبت به تغییرات سریع محیطی، آسیب‌پذیر یا انعطاف‌پذیر است. این تجربه‌ی علمی هیجان‌انگیزی برای ما است و امیدوارم که بتوانیم از پس آن برآییم.

وزیر علوم از تحریم دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی شریف به دلیل فعالیت‌های علمی در عرصه‌ی انرژی هسته‌ای از سوی کشورهای خارجی خبر داد.

دکتر منصور غلامی، وزیر علوم، از تحریم دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی‌ شریف از سوی کشورهای خارجی خبر داد. او همچنین اعلام کرد این موضوع را در سومین نشست کارگروه همکاری‌های علمی و فناوری بین جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه‌ی اروپا مطرح کرده و رایزنی‌هایی در خصوص رفع این تحریم‌ها انجام داده است.

به گفته‌ی وی مراکز بین‌المللی، فعالیت و مقالات دانشگاه‌ها در زمینه‌ی فیزیک هسته‌ای را به فعالیت‌های هسته‌ای کشور ربط داده‌اند و به دلیل این سوءتفاهم آن‌ها را در لیست تحریم‌های بین‌المللی قرار داده‌اند. غلامی عنوان کرد:

متأسفانه برخی دانشگاه‌های داخلی کشور از سوی کشورهای خارجی تحریم شدند و در واقع یک سوءتفاهمی بین مراکز بین‌المللی و دانشگاه‌های ما اتفاق افتاده مبنی بر اینکه هر دانشگاه داخلی ایران که در زمینه‌ی فیزیک هسته‌ای فعالیت کرده یا مقالاتی را چاپ کرده باشد که نشان از یک دستاورد خوب علمی باشد، به دلیل سوءظنی که مقامات این کشورها به فعالیت‌های هسته‌ای ایران دارند، کشورمان را در لیست تحریم‌های بین‌المللی قرار داده‌اند. درحال‌حاضر دو دانشگاه صنعتی‌ شریف و شهید بهشتی به دلیل همین سوءظن مورد تحریم خارجی قرار گرفته‌اند که امیدوار هستیم تحریم دانشگاه‌های کشور از سوی کشورهای خارجی رفع شود.

وزیر علوم همچنین اعلام کرد این موضوع را در نشست کارگروه همکاری‌های علمی و فناوری بین جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه‌ی اروپا مطرح کرده و مذاکراتی را برای رفع تحریم‌های دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی‌ شریف انجام داده است. وی در این نشست توضیح داد که دانشگاه‌های ایران تنها فعالیت‌های علمی انجام می‌دهند و به‌دنبال دستاوردهای صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای هستند. وی گفت:

ما در حال رایزنی برای رفع تحریم‌های دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی‌ شریف هستیم و امیدواریم به‌زودی این تحریم‌ها رفع شوند. به‌طوری‌که در سفر اخیرم به اروپا ضمن شرکت در سومین نشست کارگروه همکاری‌های علمی و فناوری بین جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه‌ی اروپا، در این زمینه با مسئولان اروپایی صحبت کردم و توضیح دادم که دانشگاه‌های ما صرفا فعالیت علمی انجام می‌دهند ضمن اینکه جمهوری اسلامی ایران به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیست. دانشگاه‌های ما نیز دنبال فعالیت علمی برای استفاده دستاوردهای صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای هستند.

شیائومی در حالی فردا از پرچم‌دار جدید خود رونمایی می‌کند که بیشتر اطلاعات آن توسط خود این شرکت فاش شده است.

شیائومی فردا، یکم اسفند، همزمان با رویداد آنپکد سامسونگ از شیائومی می ۹ در چین رونمایی خواهد کرد. به همین بهانه، نگاهی داریم به هرآنچه تاکنون به‌صورت رسمی و غیررسمی از جدیدترین پرچم‌دار سری می شیائومی افشا یا اعلام شده است.

طراحی

باتوجه‌به تعداد تصاویر منتشرشده از می ۹ و می ۹ اکسپلورر ادیشن تقریبا چیز آشکارنشده‌ای در مورد شکل ظاهری این دو دستگاه وجود ندارد؛ اما در مورد کیفیت بدنه‌ی می ۹، ونگ شیانگ، نایب‌رئیس شیائومی اطلاعاتی منتشر کرده که در خور توجه است. به‌گفته‌ی وی، شیائومی از لیزر و فناوری هولوگرافیک و پوشش دوگانه‌ی نانو برای ساخت بدنه‌ی می ۹ در نسخه‌ی آبی‌رنگ استفاده کرده‌اند. تفاوت جالب‌توجه دیگر، وجود یک دکمه‌ی اختصاصی در کناره‌ی سمت چپ دستگاه است که بر اساس تصاویر منتشرشده وظیفه‌ی راه‌اندازی مستقیم دستیاری صوتی گوگل یا گوگل اسیستنت را دارد.

همچنین در می ۹ اکسپلورر ادیشن همانند نسل قبل، پنل پشتی بی‌رنگ طراحی شده است تا تعدادی از قطعات داخلی به‌صورت نمادین در زیر آن دیده شوند. البته این لایه‌ی نمادین زیر پنل صرفا تزئینی نیست و به‌گفته‌ی مدیرعامل شیائومی، نوعی هیت سینک آلومینیومی جهت دفع و عدم انتقال گرما به بدنه است.

نمایشگر

براساس اطلاعات موجود، شیائومی می ۹ نمایشگری ۶.۴ اینچی از نوع AMOLED دارد که با پوشش گوریلا گلس ۶ محافظت می‌شود. این نمایشگر قرار است رزولوشن +FHD یعنی ۲۲۲۰ × ۱۰۸۰ با داشته باشد و نسبت صفحه به بدنه‌ی ۹۰.۷ درصد را ارائه کند. همانند بسیاری از گوشی‌های امسال، پرچم‌دار جدید شیائومی نیز در بالای نمایشگر خود برش قطره‌ای شکل را برای قرارگیری دوربین سلفی دارد.

نمایشگر می ۹ روشنایی ۶۰۰ نیت دارد و این یعنی عملکرد نمایشگر زیر نور مستقیم آفتاب رضایت‌بخش خواهد بود. به‌گفته‌ی شرکت چینی، نمایشگر جدید ۱۰۳.۸ درصد از فضای رنگی NTSC را پوشش می‌دهد که در مقایسه با می ۸ که تنها ۷۲ درصد از این فضای رنگی را پوشش می‌داد، پیشرفت محسوسی به حساب می‌آید.

شیائومی در MIUI 10 قابلیتی به‌نام Dark Mode را اضافه کرده است که با فعال کردن محیط کاربری و بسیاری از اپلیکیشن‌های پیش‌فرض تم مشکی پیدا می‌کنند. به‌گفته‌ی شیائومی، باتوجه‌به استفاده از نمایشگر امولد، این قابلیت باعث کاهش ۸۳ درصدی مصرف باتری در زیر نور آفتاب و کاهش ۵۳ درصدی در حالت عادی می‌شود. از دیگر ویژگی‌های نمایشگر می ۹ که شیائومی در تیزرهای مختلف بر آن تأکید داشته، وجود حسگر اثر انگشت در زیر آن است.

قدرت پردازش و حالت گیم توربو

شیائومی Mi 9 قرار است قدرتمندترین گوشی شیائومی تا به امروز باشد. شیائومی به همین منظور اسنپدراگون ۸۵۵ را در این محصول به خدمت گرفته است تا درکنار رم ۶ یا ۸ گیگابایتی عملکرد درخور توجهی رقم بزند؛ البته ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود؛ بلکه براساس شایعات، شرکت چینی در نسخه‌ی Mi 9 Explorer Edition تراشه‌ی مذکور را با ۱۰ و ۱۲ گیگابایت رم همراه کرده است تا از این لحاظ یکی از محصولات بی‌رقیب بازار لقب بگیرد.

براساس جدیدترین اطلاعات رسمی، شیائومی حالتی به‌نام Game Turbo را نیز برای دو محصول جدید خود که اندروید ۹ و MIUI 10 را به‌صورت پیش‌فرض اجرا می‌کنند، در نظر گرفته است. با فعال کردن این قابلیت، دستگاه به‌صورت خودکار نیازهای بازی را تشخیص داده و فرکانس CPU و GPU را متناسب با آن تنظیم می‌کند. فعال کردن این حالت میزان استفاده از پردازنده را درکنار نرخ فریم به نمایش در می‌آورد؛ امکانی که هیچ گوشی هوشمندی تاکنون به‌صورت پیش‌فرض به خود ندیده است.

دوربین اصلی سه‌گانه

مشخصات دوربین به‌کاررفته در می ۹ که چند روز پیش توسط شیائومی نیز تأیید شد، خبر از به‌کارگیری حسگر ۴۸ مگاپیکسلی می‌دهد. بر همین اساس، دو حسگر دیگر ۱۶ و ۱۲ مگاپیکسلی اعلام شده‌اند. شیائومی پیش‌تر نیز در ردمی نوت ۷ از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی استفاده کرد. سنسوری که از فناوری ترکیب پیکسل‌ها برای رسیدن به عکس با این رزولوشن استفاده می‌کند و مزیت اصلی آن عملکرد بهتر در نور کم است.

لنز درنظرگرفته‌شده برای حسگر ۱۶ مگاپیکسلی می ۹ از نوع عریض بوده و حسگر ۱۲ مگاپیکسلی از نوع تله‌فوتو با امکان زوم دوبرابر است. همچنین شیائومی از وجود امکان فوکوس لیزری برای فوکوس بهتر در تاریکی نیز خبر داده است.

دوربین سلفی می ۹ یک دوربین ۲۰ یا ۲۴ مگاپیکسلی است که به قابلیت‌های هوش مصنوعی و زیباسازی تصویر مجهز شده است.

اسپیکرهایی که ممکن است استریو باشند

هرچند شیائومی در تیزرهای خود از لفظ «استریو» یا «دو بلندگو» استفاده نکرده است اما از اما عبارت «اسپیکرها» را به کار برده و این یعنی قطعا می ۹ حداقل دو اسپیکر خواهد داشت که می‌توانند تک کاناله یا استریو باشند. آنچه شیائومی به‌طور رسمی اعلام کرده، اندازه‌ی ۱۲ در ۱۷ این اسپیکرها و کیفیت بالای ساخت آن‌ها است که نوید صدایی با کیفیت را می‌دهد. برای اطمینان از این مورد باید تا فردا و انتشار اطلاعات کامل از می ۹ صبر کرد.

اتصالات

یکی از امکانات جذابی که شرکت چینی در پرچم‌دار قبلی خود نیز قرار داده بود، حسگر GPS با فرکانس دوگانه (L1 و L5) است. این امکان در می ۹ هم به‌کارگیری شده تا مکان‌یابی با سرعت و دقت دوچندان انجام گیرد. وای‌فای MIMO از دیگر قابلیت‌های می ۹ در بخش اتصالات به شمار می‌رود.

MIMO که مخفف «ورودی و خروجی چند گانه» است به این معنی است که ماژول وای‌فای می‌تواند داده‌ها را همزمان از چند کانال ارسال و دریافت کند که این موضوع باعث افزایش سرعت تبادل داده می‌شود.

از قابلیت‌های مهم دیگر که در سال ۲۰۱۹ اهمیت پیدا کرده، نسل پنجم ارتباطات 5G است. شیائومی پیش‌تر از ارائه‌ی محصولی با این قابلیت خبر داده بود و می‌توان اطمینان داشت که می ۹ نیز مانند سایر پرچمدارانی که قرار است امسال معرفی شوند، نسخه‌ی 5G داشته باشد. دست‌کم استفاده از اسنپدراگون ۸۵۵ که مودم X50 بهره می‌برد دست شرکت چینی را در ارائه‌ی این نسخه باز می‌گذارد؛ هرچند که ممکن است عرضه‌ی آن کمی دیرتر از نسخه‌ی 4G صورت بگیرد.

تراشه‌ی NFC، بلوتوث ۵ و حسگر مادون قرمز که امکان کنترل لوازم الکترونیکی را فراهم می‌کند، از دیگر امکانات می ۹ در بخش اتصالات هستند. شرکت چینی مدعی است در می ۹ از قابلیتی به‌نام smart antenna یا آنتن هوشمند استفاده کرده است که قدرت آنتن‌دهی آن را افزایش داده و تا حد زیادی مانع قطع اتصال از شبکه می‌شود.

شارژ سریع

گفته می‌شود می ۹ به باتری با ظرفیت ۳۵۰۰ میلی‌آمپرساعت مجهز خواهد بود. هرچند این میزان از باتری ردمی نوت ۷ کمتر است؛ اما خبر خوش این است که دستگاه یاد شده از شارژ ۳۲ وات یعنی نسخه‌ی پنجم کوییک شارژ شرکت کوالکام بهره می‌برد. علاوه بر آن، بر اساس اخبار منتشر شده، شارژ سریع و ۲۰ واتی بی‌سیم نیز برای آن در نظر گرفته شده است.

قیمت

لی جون، بنیان‌گذار و مدیرعامل شیائومی تصویری را در شبکه‌ی اجتماعی ویبو منتشر کرده است که در آن قیمت گوشی‌های هوشمند با نمایشگر بدون حاشیه وجود دارد. لی جون مدعی شده است که هیچ گوشی هوشمندی زیر ۳۹۹۹ یوان وجود ندارد که ابعاد آن از می ۹ کمتر باشد.

این نشان می‌دهد که احتمالا قیمت پایه‌ی می ۹ باید ۳۹۹۹ یوان چین معادل ۵۹۰ دلار آمریکا باشد و احتمالا قیمت بالاترین نسخه به ۷۵۰ دلار خواهد رسید.

شیائومی یکم اسفند، همزمان با مراسم سامسونگ آنپکد ۲۰۱۹ از پرچمداران جدید خود در چین رونمایی خواهد کرد و انتظار می‌رود نسخه‌ی گلوبال این محصولات نیز پس از چهار روز در نمایشگاه MWC 2019 در اسپانیا رونمایی شود.

براساس دعوتنامه‌ی منتشرشده توسط هواوی در توییتر، پرچم‌دار بعدی این شرکت موسوم به پی ۳۰ روز ششم فروردین در پاریس رونمایی خواهد شد.

سال گذشته شاهد رونمایی پرچم‌دار موفق هواوی با نام پی ۲۰ در شهر پاریس بودیم. امسال نیز چینی‌ها می‌خواهند به پاریس بازگردند تا پرچم‌دار جدید خود موسوم به پی ۳۰ را به جهانیان نشان دهند. توییت منتشرشده توسط این شرکت زمان معرفی رسمی این گوشی را ششم فروردین‌ماه (۲۶ مارس) اعلام کرده است. در این اعلامیه تصاویری از بناهای نمادین پاریس همچون برج ایفل، طاق پیروزی و کلیسای نوتردام به چشم می‌خورند و درکنار این تصاویر عبارت «قوانین بازنویسی خواهند شد» به چشم می‌خورد. در تیزر ویدئویی منتشرشده هم شاهد زوم سریع و عمیق روی هرکدام از تصاویر فوق‌الذکر هستیم؛ همین مسئله می‌تواند اشاره‌ای باشد به بهبود توانایی زوم در پی ۳۰ هواوی.

اما این اعلامیه به ما نشان می‌دهد که نباید منتظر رونمایی پرچم‌دار هواوی در کنگره‌ی جهانی موبایل در شهر بارسلون باشیم. تاکنون اطلاعات زیادی در رابطه با این پرچم‌دار منتشر نشده‌اند و همین مسئله می‌توانست نشان‌دهنده‌ی دیرتر معرفی شدن پرچم‌دار بعدی هواوی باشد؛ اکنون به‌لطف این اعلامیه مطمئن هستیم که حدودا یک ماه با معرفی جانشین هواوی پی ۲۰ فاصله داریم. البته با حضور گوشی قدرتمند میت ۲۰ پرو که دارای مشخصات سخت‌افزاری و کارایی بالا است، چینی‌ها مطمئن هستند که پس از معرفی پرچم‌دارهای رقیب در کنگره‌ی جهانی موبایل، هم‌چنان پرچم‌دار لایقی برای مقابله با رقبا در اختیار دارند.

نباید فراموش کنیم که روز یکم اسفندماه (۲۰ فوریه) هم شاهد معرفی پرچم‌دارهای جدید خانواده‌ی گلکسی اس ۱۰ سامسونگ در مراسم اختصاصی این شرکت خواهیم بود. حال که هواوی هم ترجیح داده تا پرچم‌دار جدیدش را در مراسمی اختصاصی به‌نمایش بگذارد، به‌نظر می‌رسد گرایش برندهای بزرگ برای معرفی محصولات در کنگره‌ی جهانی موبایل رو به کاهش است.

از سوی دیگر از هواوی و سامسونگ انتظار می‌رود تا به‌زودی از گوشی‌های تاشدنی خود پرده‌برداری کنند. احتمالا این دو محصول در کنگره‌ی جهانی موبایل به نمایش گذاشته خواهند شد و همین مسئله می‌تواند این رویداد بزرگ دنیای فناوری را برای ما جذاب‌تر کند.

اگرچه هوش بالا موجب برتری فرد در مدرسه می‌شود ولی آیا به‌راستی این مهارت‌ها در جهان امروز ارزشی دارند؟

افرادی که دارای هوش بالایی هستند، اغلب نگرش انتقادی نسبت‌به جهان دارند و از تکیه روی خیالات مثبت پرهیز می‌کنند. ولی علم در این مورد چه می‌گوید؟ متاسفانه کار سیستماتیک چندانی روی این موضوع انجام نشده و بیشتر پژوهش‌های مرتبط با تیزهوشی روی کودکان انجام شده است. وقتی هوش روی افراد بزرگسال مورد مطالعه قرار می‌گیرد، اغلب روی شاخص‌های موفقیت مانند موفقیت‌های شغلی یا دستاوردهای شناخته‌شده‌ی عمومی تاکید می‌شود. در این مطالعه قصد داریم براساس شواهد معدودی که موجود هستند، الگوی کلی این ارتباط را بیرون بکشیم.

همین اواخر در یک مطالعه به ارتباط مثبت بین بهره‌ی هوشی (IQ) و بهزیستی درجامعه‌ی عمومی اشاره شد. اگرچه وقتی به جزییات این مطالعه وارد می‌شویم، می‌بینیم داستان چیز دیگری است. داده‌های این مطالعه نشان می‌داد که اگر شما بهزیستی را به اجزای مختلفی تقسیم‌بندی کنید، ارتباط بین «بهره‌ی هوشی» و «رضایت از شرایط و روابط»، بیش از سه برابر ارتباط بین «بهره‌ی هوشی» و «احساس هدفمندی و کمال» است. این یافته‌ها تفاوت موجود بین شادکامی و معنا در زندگی را برجسته‌تر می‌کنند.

درحالی‌که شادکامی و رضایت از زندگی ارتباط زیادی با به‌دست آوردن چیزی که می‌خواهید و احساس خوب در شما دارد، معنا بیشتر با توسعه‌ی یک هویت شخصی، بیان خویشتن و تلفیق آگاهانه‌ی تجربیات گذشته، حال و آینده ارتباط دارد.

در بیشتر مقالات، عمدتا برتری و شادکامی به‌عنوان پیامدهای مهم تیزهوشی درنظر گرفته شده‌اند و از موضوع معنا به‌کلی چشم‌پوشی شده است. البته تعداد مطالعاتی که روی بزرگسالان تیزهوش انجام شده، بی‌نهایت کم است. در پژوهش‌های زیادی که در صد سال اخیر، روی افراد دارای استعداد درخشان انجام شده است، فقط در ۱۴ درصد موارد بزرگسالان درنظر گرفته شده‌اند.

اما ادیت پولت و تاجانا اشنل در مطالعه‌ی خود، سه گروه شرکت‌کننده را درنظر گرفتند. در گروه افراد تیزهوش بالقوه، ۱۹۸ نفر از اعضای منسا (انجمن جهانی تیزهوشان) حضور داشتند. عضویت در منسا به افرادی اعطا می‌شود که در آزمون‌های استاندارد هوش، بالاترین امتیاز را کسب کنند. در گروه دوم، تیزهوشانِ گروه دستاوردها قرار داشتند: این افراد متشکل از ۱۴۱ برنده‌ی جایزه‌ در اتریش بودند که در مقاطع دبیرستان، دانشگاه و در سطح دکتری جایزه دریافت کرده بودند. در گروه کنترل نیز یک نمونه‌ی تصادفی از ۱۳۶ اتریشی که نه به‌عنوان استعداد درخشان مطرح شده بودند و نه ازلحاظ تحصیلی دارای دستاوردهای بالایی بودند، در نظر گرفته شدند. در این گروه‌ها سطح معناداری و برخی از دیگر جنبه‌های زندگی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.

قابل‌توجه‌ترین یافته‌ی این پژوهش، این بود که سطح معناداری در زندگی در گروه تیزهوشان بالقوه درمقایسه با گروه دستاوردها و گروه کنترل به‌میزان قابل‌توجهی کمتر بود. همچنین درمقایسه با گروه دستاوردها، گروه تیزهوشان بالقوه، داشتن تجربیات بی‌انگیزه‌کننده‌ی بیشتری را در مدرسه گزارش کردند و احساس معناداری و شادی در زمینه‌ی کار برای آن‌ها بسیار کمتر بود.

پژوهشگران همچنین دریافتند که گروه تیزهوشان بالقوه درمقایسه با گروه دستاوردها، مسیر متفاوتی را به‌سوی معنا دنبال می‌کردند. درمیان گروه تیزهوشان بالقوه، پدیدآورندگی قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ی معنا در زندگی بود. درمقابل، کارِ معنادار، مهم‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ی معناداری در زندگی افراد گروه دستاوردها بود. موضوع جالب اینکه، خوددلسوزی، از مولفه‌های مهم معناداری و بهزیستی ذهنی در هر دو گروه بود: هر دو گروه نسبت‌به گروه کنترل از خوددلسوزی بیشتری بهره می‌بردند.

این یافته‌ها می‌توانند به درک ما در زمینه‌ی ارتباط بین معناداری و تیزهوشی اضافه کنند. نخست اینکه، باید بین دو مفهوم از استعداد تمایز قائل شد: تیزهوشی بالقوه درمقایسه با تیزهوشی مرتبط با دستاورد. درواقع تعریف تیزهوشی، شامل دو مفهوم می‌شود:

افراد تیزهوش کسانی هستند که سطح بالایی از استعداد (توانایی استثنایی برای تفکر و یادگیری) یا شایستگی (عملکرد اثبات‌شده یا دستاوردهایی که موجب می‌شود در ده درصد برتر جامعه قرار بگیرند) را نشان می‌دهند. اگرچه استعداد ارتباط بالایی با شایستگی دارد اما این همبستگی کامل نیست. گاهی تمایز بین استعداد و شایستگی اهمیت دارد؛ بسیاری از افراد نسبت‌به آنچه فقط براساس امتیاز بهره‌ی هوشی آن‌ها پیش‌بینی می‌شود، سطوح بالاتری از شایستگی را دارا هستند.

اما چیزی که بیشتر به مطالعه‌ی فعلی مرتبط است، این است که این جنبه‌های تیزهوشی با روش‌های مختلف تجربه‌ی تیزهوشی و به ثمر رساندن آن مرتبط هستند. همان‌طور که تاجانا اشنل، نویسنده‌ی مطالعه می‌گوید:

درحالی‌که به برخی از افراد دارای استعداد بالقوه در مدرسه اهمیت داده می‌شود و آن‌ها به‌نحوی مدیریت می‌شوند که شغلی را پیدا کنند که در راستای توانایی‌های آن‌ها باشد، برخی از این افراد نیز این ارزش را دریافت نمی‌کنند و نمی‌توانند جای مناسب خود را در جامعه بیابند و درنتیجه احساس رضایتمندی و شادکامی آن‌ها کمتر می‌شود.

داشتن سطح بالایی از پیچیدگی‌های شناختی لزوما تضمین‌کننده‌ی این نیست که فرد انگیزه‌ای برای استفاده از توانایی‌های شناختی خود پیدا کند ولی دستاوردهای بیشتر می‌توانند با سطوح بالاتر انگیزه مرتبط باشند. همچنین، درحالی‌که شاخص‌های بیرونی موفقیت می‌توانند موجب حرکت به‌سمت دستاوردهای بیشتر شوند، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد افرادی که دارای سطوح بسیار بالای هوش هستند، انگیزه‌ی بیشتری برای ایجاد چیزهای ماندگارتر دارند.

یافته‌های مرتبط با خوددلسوزی نیز در اینجا اهمیت دارند، زیرا بسیاری از کودکانی که دارای هوش بالایی هستند، به‌خاطر انتظاراتی که از آن‌ها می‌رود، احساس فشار می‌کنند. همان‌طور که کارول و چارلز هولاهان نوشتند، برچسب خوردن به‌عنوان یک فرد باهوش، ممکن است موجب ایجاد انتظارات نابجا شود و فرد درنهایت احساس کم‌ارزش بودن کند. در چنین شرایطی ممکن است فرد فشار بیشتری روی خود اعمال کند تا ظرفیت‌های خود را نشان دهند. خود دلسوزی بیشتر ممکن است یک واکنش حفاظتی دربرابر این فشارها باشد.

کمک کردن به افراد باهوش درجهت قدردانی و قبول دستاوردهایشان، از دیدگاهی متعادل و واقع‌بینانه می‌تواند موجب افزایش خوددلسوزی آن‌ها شده و معناداری و شادی را نیز در زندگی آن‌ها افزایش دهد. این مسئله، زمینه‌ی مهمی برای انجام پژوهش‌های بیشتر است. مارتین واروسک، با مطالعه‌ی ۸۵ کشور، ارتباط مثبتی را بین بهره‌ی هوشی و نرخ خودکشی پیدا کرد. همچنین تجزیه‌و‌تحلیل او از مطالعه‌ی مشهور ژنتیکی افراد نابغه (مطالعه‌ی ترمان) نشان داد که نرخ مرگ‌و‌میر ناشی از خودکشی درمیان گروهی از شرکت‌کنندگان که دارای میانگین بهره‌ی هوشی ۱۵۱ بودند، چهار برابر جمعیت معمولی بود.

هولاهان‌ها نیز داده‌های مطالعه‌ی ترمان را تجزیه‌و‌تحلیل کردند و متوجه شدند شرکت‌کنندگان تیزهوشی که در سنین کم در مطالعه‌ی ترمان شرکت کرده بودند، در سنین بالاتر داری سطوح پایین‌تری از رضایت در زمینه‌ی زندگی و کار بودند و نیز سطح بهزیستی فیزیولوژیکی آن‌ها در سنین سالخوردگی کمتر بود.

البته براساس این نتایج نمی‌توان گفت که هوش در تمام دامنه‌ی های خود، با عدم سازگاری ارتباط دارد. شواهد خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد هوش می‌تواند به‌عنوان یک عامل حفاظتی در فراز‌و‌نشیب‌های اجتناب‌ناپذیر زندگی عمل کند.

بااین‌حال این نتایج نشان می‌دهند که وقتی ما از دانش‌آموزان تیزهوش خود انتظارات نابجایی داریم یا وقتی که به آن‌ها کمک نمی‌کنیم که راه مناسب خودشکوفایی و مشارکت در اجتماع را پیدا کنند، درواقع آن‌ها را دچار شکست می‌کنیم. در دنیای چندقطبی امروز که با کمبود گفتگوهای انتقادی و صادقانه رو‌به‌رو است، بسیاری از کودکان بااستعداد ما می‌دانند که باهوش هستند، اما نمی‌دانند که به چه دردی می‌خورند.

قابل ذکر است یکی از محدودیت‌های مطالعه‌ای که ما به تشریح نتایج آن پرداختیم، این است که برای جامعه‌ی باهوش یک «پیش‌انتخاب» انجام شده است. این احتمال وجود دارد که اعضای منسا به‌علت کشمکش‌های منحصر‌به‌فرد خود به عضویت منسا در آمده‌اند تا بتوانند با افراد هم‌فکر خود ارتباط برقرار کنند. هرچند این محدودیت مهمی از این مطالعه به‌شمار می‌رود ولی یک تلاش واقعی برای درک جمعیتی است که در جامعه‌ی کلی کمیاب هستند. اگر ما بخواهیم بدون انجام پیش‌انتخاب چنین جامعه‌ای را فراهم کنیم، لازم است تست‌های هوش را روی پنج هزار فرد پیاده کنیم تا بتوانیم یک اندازه نمونه‌ی صدنفری از افراد تیزهوش بالقوه به‌دست آوریم.

مراسم اختتامیه‌ی یازدهمین جشنواره‌ی وب و موبایل، جمعه برگزار شد و برگزیدگان بخش‌های مختلف این جشنواره معرفی شدند.

سلب‌ مسئولیت: تحریریه‌ی زومیت در تهیه‌ این محتوای تبلیغاتی نقش نداشته و مسئولیتی در قبال صحت آن ندارد.

در بخش «اپلیکیشن‌های ارتباطات و اجتماعی»، پیام‌رسان سروش توانست با کسب بیشترین تعداد رای مردمی، عنوان بهترین اپلیکیشن از دیدگاه مردم را کسب کند.

جشنواره‌ی وب و موبایل چیست؟ جشنواره‌ای که یازده سال است در زمینه‌ی وب و موبایل برگزار می‌شود و عنوان «بزرگ‌ترین عرصه رقابت میان وبسایت‌ها و نرم‌افزار‌های موبایل ایرانی در گروه‌های مختلف» را به خودش اختصاص داده است. این رویداد را انجمن صنفی کسب‌و‌کار اینترنتی برگزار می‌کند. وب‌سایت‌ها و اپ‌هایی که در این جشنواره شرکت می‌کنند، در دو بخش مجزا به رای گذاشته می‌شوند. در یک بخش، داوران و در بخش دیگر، مردم به نامزدهای معرفی‌شده رای می‌دهند. بنابراین هر بخش، دو برگزیده دارد.

پیام‌رسان سروش چند ماه پیش به‌عنوان یکی از نامزدهای بخش اپلیکیشن‌های ارتباطات و اجتماعی، معرفی شد. رای‌گیری در بخش آراء مردمی از اوایل دی‌ماه آغاز شد و تا پایان جشنواره ادامه داشت. در طول مدت برگزاری رای‌گیری، پیام‌رسان سروش هیچ‌گونه تبلیغ و اعلام عمومی برای کسب رای توسط کاربرانش نداشت و در صفحات رسمی‌اش در شبکه‌های اجتماعی مختلف، حتی خبری درباره‌ی نامزد شدن در این جشنواره به چشم نمی‌خورد. بااین‌حال، کاربران سروش پس از انتشار اسامی اپ‌های معرفی‌شده در بخش ارتباطات و اجتماعی توسط رسانه‌ها، به‌صورت خودجوش در این رای‌گیری شرکت کردند. کسب بیشترین تعداد رای مردمی توسط سروش، درنهایت باعث برگزیده شدن این پیام‌رسان شد.

به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل در این انتخاب، تجربه‌ی کاربری مفید در پیام‌رسان سروش است. اینکه سروش بدون هیچ‌گونه تبلیغ و اطلاع‌رسانی توانسته بیشترین تعداد رای را کسب کند، دلیل مناسبی است برای اینکه ثابت کند تجربه‌ی کاربرانی که از سروش استفاده کرده‌اند، با وجود تبلیغات منفی علیه این پیام‌رسان، تجربه‌ی خوب و تاثیرگذاری است و سروش، کاربران وفاداری دارد. روند صعودی جذب کاربر توسط سروش همچنان ادامه دارد و سروش دائما در حال بهینه‌سازی امکانات و فیچرهایش است.

سایت رسمی سروش: sapp.ir

صفحه‌ی رسمی پیام‌رسان سروش در توییتر: sapp_official