در سرتاسر جهان ضایعاتی ما در اطراف ما انباشته می‌شوند، و علیرغم جنبش‌های نوپای پایداری که خواستار مسئولیت بیشتر در تمام سطوح جامعه هستند، میزان ضایعاتیی که ما به‌عنوان یک گونه تولید می‌کنیم سال به سال در حال افزایش است. تا سال 2050، تخمین زده می شود که تولید ضایعات از حدود 2.01 میلیارد تن به 3.40 میلیارد تن در سال افزایش یابد.
مقیاس مشکل را نمی توان دست کم گرفت و هیچ گوشه ای از زمین بی تأثیر نمی ماند. از ضایعاتی محلی‌تان گرفته تا ضایعات‌دان‌های بزرگ اقیانوس آرام ، از جنگل‌های شهری تا دورافتاده‌ترین مناطق بیابانی، شهرها و اکوسیستم‌ها به طور یکسان تحت فشار سنگین ضایعاتیی که ایجاد می‌کنیم در حال تنش هستند، و چالش‌هایی که امروز با آنها روبرو هستیم احتمالاً فردا با یکدیگر ترکیب می‌شوند. رشد جمعیت و گسترش مراکز شهری.
علاوه بر این، سوء مدیریت ضایعات یک مسئله واقعی در سطح فردی و دولتی است. در حال حاضر، صنعت مدیریت ضایعات هم مبهم است و هم در تلاش است تا خود را با مصرف‌گرایی جهانی وفق دهد، سیستمی که محصولاتی را در یک قاره تولید می‌کند، آنها را در قاره‌ای دیگر می‌خرد و استفاده می‌کند، و در قاره‌ای دیگر دفع می‌کند. پس واضح است که حرکت به سمت شیوه های مدیریت ضایعات همگن نه تنها مطلوب بلکه کاملا ضروری است.
ظهور شیوه های جامع مدیریت ضایعات
امروزه مدیریت ضایعات موضوع پیچیده ای است و شیوه های عملیاتی حمل و نقل و پردازش ضایعات بین شهرها، کشورها و در سراسر قاره ها متفاوت است.
با این حال، تلاش‌هایی برای تشریح این مشکل و ایجاد چارچوبی صورت گرفته است که انواع گسترده مدیریت ضایعات را به یک سیستم سلسله مراتبی تقسیم می‌کند. این سیستم تلاش می کند تا کل چرخه عمر یک محصول را پوشش دهد و حداکثر مزایای بالقوه را از هر گونه ضایعات استخراج کند.
در نتیجه، انواع مدیریت ضایعات معمولاً به سه دسته بر اساس “3Rs” معروف – کاهش، استفاده مجدد، بازیافت – تقسیم می شوند. با این حال، متأسفانه، این مفهوم تنها با ارائه راهنمایی در مورد راه‌های ایده‌آلی که در آن ضایعات می‌توانند برای کمترین تأثیر بر محیط‌زیست تغییر کاربری داده شوند، سیستم‌های مدیریت ضایعات را هدف قرار می‌دهد. در واقعیت، مواد زائدی وجود دارند که با استفاده از این برنامه قابل پردازش نیستند و برای برخی از مواد زائد، اغلب اوقات به بن بست رسیده است. با در نظر گرفتن این موضوعات، سلسله مراتب مدیریت ضایعات را می توان به مفاهیم زیر گسترش داد.
جلوگیری
در راس این زنجیره، پیشگیری از ضایعات باید اولویت هر کسب و کار یا فردی باشد. خواه ضایعات مواد غذایی در خانه و یا کاهش بسته بندی های بیهوده هنگام ارسال سفارشات مشتری، جلوگیری از اتلاف مواد بالقوه باید همیشه اولین راه حل باشد. دامنه روش های پیشگیری از ضایعات قابل اجرا برای هر فرد یا کسب و کار بسیار گسترده است، با این حال، سه مرحله به طور خاص برجسته شده است:
ارزیابی نیازها
با شناسایی دقیق نیازهای خود، جلوگیری از خرید بیش از حد و کاهش مصرف بیش از حد مواد آسان تر می شود.
تاثیر را به حداقل برسانید
منبع یابی محصولات به صورت محلی به این معنی است که منابع کمتری مورد نیاز است. علاوه بر این، جایگزین‌های کم‌تأثیر و همچنین محصولات زیست تخریب‌پذیر یا سازگار با محیط زیست باید در نظر گرفته شوند.
سفارش به صورت عمده
سفارش محصولات به صورت عمده تضمین می کند که بسته بندی کمتری برای هر محصول مورد نیاز است و حمل و نقل کمتری مورد نیاز است.
استفاده مجدد
اگر پیشگیری غیرممکن باشد، مرحله بعدی سلسله مراتب مدیریت ضایعات شامل استفاده مجدد از محصولات و مواد است. حفظ و تعمیر محصولات پیچیده مانند دستگاه های الکترونیکی و مکانیکی، چه در خانه و چه در محل کار، با توجه به منابع زیادی که صرف ساخت و دفع این اقلام می شود، در اولویت قرار دارد.
با این حال، استفاده مجدد را می توان تقریباً برای هر نوع ضایعات، از مواد خام در تولید گرفته تا لباس، مبلمان یا سایر محصولات در خانه، اعمال کرد.
محصولات تعمیر
تعمیر محصولات و مواد یکی از راه‌های اطمینان از اینکه در محل دفن ضایعات قرار نمی‌گیرند است.
فروش اقلام ناخواسته
بازار دست دوم یک راه عالی برای اطمینان از اینکه اقلام شما به یک خانه خوب می روند و هدر نمی روند.
استفاده مجدد از مواد خام
استفاده مجدد از مواد خام در صورت امکان: از بسته بندی تا لباس های قدیمی، مواد خام تقریباً همیشه یک هدف ثانویه دارند.
بازیافت
صنعت بازیافت به سرعت در حال رشد است و برای محصولات و موادی که قبلاً دور ریخته می شدند، اکنون جایگزینی سازگارتر با محیط زیست روی میز است. در اینجا، مفهوم از گهواره تا گهواره – برخلاف گهواره تا گور – به طور فزاینده ای در مورد محصولات به کار می رود تا اطمینان حاصل شود که پس از استفاده، می توان آنها را راحت تر بازیافت کرد. گهواره به گهواره کل چرخه عمر یک محصول را شامل می شود – از طراحی، تولید و توزیع، استفاده و در نهایت بازگشت به مرکز بازیافت صحیح.
علاوه بر این، بازیافت به عنوان یک روش مدیریت ضایعات مفاهیمی مانند اقتصاد دایره ای را در بر می گیرد. هدف اقتصاد دایره ای دور شدن از مدل های خطی است که در آن ما اقلام را تولید، استفاده و دفع می کنیم به نفع برنامه ای که منابع را تا زمانی که ممکن است در استفاده نگه می دارد. بنیاد الن ماکارتور یکی از سازمان‌هایی است که در حال حاضر مفاهیم اقتصاد دایره‌ای را ترویج می‌کند و تعدادی مطالعه موردی به عنوان نمونه‌های واقعی از نحوه عملکرد این سیستم در دسترس است.
با این حال، این یک واقعیت غم انگیز است که بسیاری از اقلام قابل بازیافت هنوز به محل دفن ضایعات ختم می شوند، و در میان بسیاری از چالش های پیش روی این نوع مدیریت ضایعات، جمع آوری، دسته بندی و انحراف صحیح مواد قابل بازیافت شاید مهم ترین آنها باشد. علاوه بر این، افزایش شیوه‌های بازیافت کمتر معتبر، مانند حمل ضایعات از طریق اقیانوس‌ها برای پردازش، باعث شده است که بسیاری از معیارهای انحراف بهتر و ردیابی مواد برای اطمینان از اینکه محصولاتی که برای بازیافت فرستاده می‌شوند، در واقع بازیافت می‌شوند، درخواست کنند.
کل بازیافت MSW و کمپوست بر اساس مواد، 2015 (91.16 میلیون تن)
بازیافت و کمپوست تناژ: 1960 – 2015
بازیابی انرژی
اگر چاره ای جز ارسال مواد زائد برای دفع وجود نداشته باشد، بازیابی انرژی ممکن است بسته به نوع مواد مورد نظر یک گزینه باشد. بسیار نادر است که افراد، یا حتی مشاغل، این گزینه را داشته باشند که خودشان این نوع راه حل مدیریت ضایعات را اجرا کنند و معمولاً مسئولیت آن بر عهده شهرداری یا دولت خاص است. بازیابی انرژی در شیوه هایی مانند سوزاندن – که در آن مواد برای تامین انرژی در نیروگاه های مجهز به ویژه سوزانده می شوند – انجام می شود.
علاوه بر این، روش‌های پیچیده‌تر و کمتر رایج‌تر، مانند گازسازی یا هضم بی‌هوازی، می‌توانند مواد غیرقابل بازیافت را به منابع انرژی قابل دوام مانند گاز سنتز تبدیل کنند. البته شایان ذکر است که تنها بخش کوچکی از مواد زائد را می توان به این روش پردازش کرد و در حالی که بازیافت انرژی بر دفن ضایعات ارجحیت دارد، محصولات جانبی مانند CO2 را نیز در اتمسفر آزاد می کند.
کل MSW احتراق شده با بازیابی انرژی توسط مواد، 2015 (33.57 میلیون تن)
احتراق با تناژهای بازیابی انرژی: 1960 – 2015
دسترس
در نهایت، در پایین ترین سطح سلسله مراتب مدیریت ضایعات، روش های دفع سنتی در محل های دفن ضایعات کمترین نتیجه مطلوب برای هر ماده یا محصولی است. جدا از بخش‌های بزرگتر زمینی که این مکان‌ها از آن برخوردارند و خطرات موجودات موذی و حشرات که ممکن است بیماری را گسترش دهند، محل‌های دفن ضایعات مقادیر زیادی از محصولات جانبی سمی را هنگام تجزیه ضایعات آزاد می‌کنند. شیرابه ها – مایعات سمی که از این توده های ضایعات عبور می کنند – و گازهای تجزیه شده مانند متان، به ویژه مواد مضری هستند که تأثیر مستقیمی بر گرمایش جهانی دارند.
انتشار متان ایالات متحده، توسط منبع
کل دفن ضایعات MSW بر اساس مواد، 2015 (137.7 میلیون تن)
تناژهای دفن ضایعات: 1960 – 2015
اجرای انواع صحیح مدیریت ضایعات
سلسله مراتب مدیریت ضایعات به عنوان راهنمایی برای کمک به افراد و کسب و کارها در درک بهتر فرآیند مدیریت ضایعات در نظر گرفته شده است و در واقع، تنها بخش هایی از این روش برای شیوه های مدیریت ضایعات در دنیای واقعی برای شما اعمال می شود. به عنوان یک قاعده کلی، هر چه از هرم بالاتر بروید، احتمالاً کنترل بیشتری خواهید داشت. به عنوان مثال، پیشگیری و استفاده مجدد از مواد زائد بالقوه یک راه ساده و کم هزینه برای کاهش اثرات کلی محیطی شماست. با این حال، به سمت پایین هرم، به احتمال زیاد مقامات محلی، ملی و حتی بین‌المللی حرف آخر را در مورد آنچه برای ضایعاتی شهری می‌آیند، داشته باشند.
با تقسیم این دو افراط، صنعت بازیافت چیزی استثنا است. نیاز به همکاری تقریباً همه تأثیرگذاران چرخه عمر محصول دارد. بازیافت مناسب با طراحی و استفاده از بسته‌بندی‌هایی که به راحتی قابل پردازش هستند توسط تولیدکنندگان آغاز می‌شود. پس از استفاده، مصرف کنندگان باید مسئولانه مواد و محصولات را به روش صحیح دسته بندی و دفع کنند. برای کسب و کارها و سازمان های بزرگتر، بازیافت مسئولانه نیاز به تفکر بیشتری دارد و استفاده از ظروف جداگانه برای مواد خاص، برچسب زدن صحیح مواد قابل بازیافت و معیارهای دقیق انحراف برای اطمینان از تحویل مواد به امکانات صحیح مهم است. در نهایت، جمع‌آوری و توزیع کارآمد مواد قابل بازیافت توسط حمل‌کننده‌های مستقل یا عملیات مدیریت ضایعات شهری برای تحویل به تأسیسات بازیافت اجرا می‌شود.
بازیافت پتانسیل زیادی برای کاهش ضایعات و به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی ما دارد. با این حال، نیاز به بازنگری در مورد عادات مدیریت ضایعات فعلی ما دارد – چیزی که کم کم به عنوان یک اولویت برای کشورهای سراسر جهان شناخته می شود.
آموزش و آگاهی
اجرای مؤثر انواع مختلف مدیریت ضایعات، زیربنای آموزش است. افزایش آگاهی از واقعیت‌های پیرامون این موضوع بسیار گسترده، بخش مهمی از پازل است که برای تغییر عادات فردی و شیوه‌های طولانی مدت کسب‌وکار برای بهتر شدن طراحی شده است. آموزش در همه سطوح، از محلی گرفته تا بین المللی، باید به ما اجازه دهد که مصرف رو به رشد خود را شناسایی کرده و از طریق مدیریت صحیح مواد زائد، ضایعات های مرتبط با آن را کاهش دهیم.
اینجا در RTS، ما به کسب‌وکارها کمک می‌کنیم تا عملیات مدیریت ضایعات را از طریق آموزش کارکنان دارای اعتبار LEED که اقدامات مسئولانه‌تر را تشویق می‌کند، بهبود بخشند. علاوه بر این، مشاوران واقعی ما برای کمک به کسب و کارها برای دستیابی به گواهینامه ضایعات صفر از طریق GBCI آماده هستند. این برنامه‌ها برای ساده‌سازی فرآیند مدیریت ضایعات طراحی شده‌اند و امکان دسته‌بندی و توزیع مؤثرتر مواد زائد را فراهم می‌کنند و کسب‌وکارها را به سمت بالای هرم مدیریت ضایعات هدایت می‌کنند.
در نهایت، هدف ما ایجاد پیوندی بین ضایعات های تولید شده در سطح مصرف کننده و امکانات مدیریت ضایعات از طریق جمع آوری، تایید و راستی آزمایی است تا اطمینان حاصل شود که مواد خاص همیشه در تاسیسات مناسب نگهداری می شوند. علاوه بر این، از طریق معیارهای انحراف روشنگر، کسب‌وکارها می‌توانند عادت‌های ضایعات را شناسایی کرده و بهبودهایی را اعمال کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه RTS می تواند از طریق آموزش و آموزش به کسب و کار شما کمک کند، در مورد تعهد ما به پایداری اینجا بخوانید .
